Ο φρονιμίτης ή σωφρονιστήρας ή τρίτος γομφίος αποτελεί το τελευταίο προς τα πίσω δόντι της μόνιμης οδοντοφυΐας. Οι φρονιμίτες εμφανίζουν συχνά μύλη και ρίζα άτυπης μορφολογίας. Οι φρονιμίτες ανατέλλουν φυσιολογικά μετά την ηλικία των 16 – 18 ετών, ορισμένες φορές ωστόσο δεν ανατέλλουν καθόλου και παραμένουν έγκλειστοι λόγω έλλειψης χώρου για την ανατολή τους. Επίσης πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου στη μόνιμη οδοντοφυΐα.
Η αφαίρεση ενός ημιέγκλειστου φρονιμίτη γίνεται χειρουργικά με τοπική αναισθησία. Μετά την αναισθητοποίηση της περιοχής πραγματοποιείται τομή πάνω από το ούλο που καλύπτει τον φρονιμίτη. Στην συνέχεια με τον τροχό αφαιρείται το τμήμα του οστού που καλύπτει το δόντι. Έπειτα το δόντι εκμοχλεύεται, ώστε να εξαχθεί από το οστό της γνάθου. Ορισμένες φορές απαιτείται ο τεμαχισμός του δοντιού σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια. Μετά την εξαγωγή το τραύμα συρράπτεται. Για την αποφυγή του πόνου και του οιδήματος μετεγχειρητικά, ο ιατρός χορηγεί φαρμακευτική αγωγή, η έναρξη της οποίας συνήθως είναι 24 ώρες πριν το χειρουργείο.
Η αφαίρεση ενός έγκλειστου φρονιμίτη γίνεται χειρουργικά με τοπική αναισθησία. Μετά την αναισθητοποίηση της περιοχής πραγματοποιείται τομή πάνω από το ούλο που καλύπτει τον φρονιμίτη. Στην συνέχεια με τον οδοντιατρικός τροχό αφαιρείται το τμήμα του οστού που καλύπτει το δόντι. Έπειτα το δόντι εκμοχλεύεται, ώστε να εξαχθεί από το οστό της γνάθου. Ορισμένες φορές απαιτείται ο τεμαχισμός του δοντιού σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια. Μετά την εξαγωγή το τραύμα συρράπτεται. Για την αποφυγή του πόνου και του οιδήματος μετεγχειρητικά, ο ιατρός χορηγεί φαρμακευτική αγωγή, η έναρξη της οποίας συνήθως είναι 24 ώρες πριν το χειρουργείο.
Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο οδοντιατρείο, με μηχανήματα και εξοπλισμό, προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της νεότερης ιατρικής στον οδοντιατρικό τομέα, ώστε να εντοπίζονται και να καταπολεμούνται τα προβλήματα των ασθενών άμεσα, με τις τελευταίες τεχνολογικές μεθόδους.